Ñ©ÀæÊÓÆµ

adli bilimler hakkında

ADLİ BİLİMLER VE TARİHSEL GELİŞİMİ

Adli bilimler, meydana gelen bir olayla ilgili olan bütün bulguların titizlikle toplanmasını kapsayan, suçun aydınlatılmasına katkı saÄŸlayabilecek birçok disiplinle çalışan bir alandır. Çalışma alanı çok geniÅŸ olmakla birlikte ana çalışma konuları; alkol ve toksikoloji, çocuk istismarı, kadın cinayetleri, ölüm ve ölümden sonraki deÄŸiÅŸikliklerin incelenmesi, kimliklendirme, ölü muayenesi ve otopsi, travmaya uÄŸramış kiÅŸilerin deÄŸerlendirilmesi, maluliyet olgularının deÄŸerlendirilmesi, cinsel saldırı ve aile içi ÅŸiddet olgularının deÄŸerlendirilmesi, yaÅŸ tayinleri, hekim hataları (malpraktis), yazı, imza ve fotoÄŸraf inceleme gibi birçok alanda çalışılmaktadır. Olay olduÄŸu zaman, zanlı ya da zanlılarının kim olduÄŸunu bulmaya yönelik analizler yapmaktadır. Adil ve objektif bir yargılamanın yapılabilmesi için olay yerinde bulunabilecek maddi suç delillerinin bilimsel ve teknik yöntemlerle araÅŸtırılması, elde edilmesi, dokümantasyonu, usulüne uygun olarak toplanması, laboratuvarlarda incelenerek analizlerinin yapılması olay yeri, fail ve maÄŸdur arasındaki bağı ortaya çıkaracak baÄŸlantının kurulabilmesi açısından vazgeçilmez uygulamalardandır.

Adli bilimlerin baÅŸlangıcına dair kesin bir tarih vermek mümkün deÄŸildir. Çünkü insanın var oluÅŸundan bu yana hukuksal sorunlar ve bunların çözüm arayışları da var olmuÅŸtur. Tarihte hukuk ve tıp karşılıklı etkileÅŸimde olarak adli bilimlerin temeli olan ‘adli tıp’ kavramını oluÅŸturmuÅŸlardır.

Adli bilimler ilk olarak M:Ö. 3000 civarında, Antik Mısır'da adli tıp ile ortaya çıkmıştır. Doktor İmhotep (M.Ö. 3000) Mısırda’ki baÅŸyargıcın özel hekimidir ve tarihteki ilk adli tıp uzmanlarından sayılmaktadır. Bugün adli bilimlerle ilgili olarak akla gelen ilk kavramın adli tıp olması da bu çok eski ve yaygın iliÅŸki olarak ifade edilir. Adli bilimler ile ilgili kanunlar tarihteki ilk ve en iyi korunmuÅŸ yazılı kanun olan Hammurabi Kanunları (M.Ö. 1400) ile baÅŸlamıştır.  Daha sonra kanunların çeÅŸitlenmeleri ile özellikle 19. yüzyıldan sonra mahkemelerde profesyonel uzmanlar tanık olarak görülmeye baÅŸlamışlardır. Bu uzmanlar çoÄŸunlukla hekimlerden oluÅŸmuÅŸ ve kaza, yaralanma ya da ölüm ile sonuçlanan olaylarda ilgili sorular hakkında görüÅŸ bildirmiÅŸlerdir. Böylece tıp bilimi daha sonra adli tıp adında üniversite ve kuruluÅŸlarda yerini alarak bugünkü adli bilimlerin temelini oluÅŸturmuÅŸtur.  

Tarihte bilinen ilk otopsi 1374’te Fransa’da yapılmıştır. 17. yüzyıl sonları itibarıyla Adli Tıp alanında geliÅŸmeler kaydedilmiÅŸ ve 1785 yılında Prag Üniversitesi'nde "Adli Tıp ve Polis Tıbbı"na dair bir araÅŸtırma ve öÄŸretim yapısı oluÅŸturulmuÅŸtur. Yine bu süreçte Adli Toksikoloji alanında da geliÅŸmeler baÅŸlamıştır.

TARİHDEKİ İLK  ADLİ BİLİMCİLER

Mathieu Orfila (1787 – 1853), 19. yüzyılda modern toksikolojinin kurucusu olarak tanınan İspanyol asıllı doktor Orfila adli toksikolojinin temellerini atmıştır. Gizemli bir ÅŸekilde ölmüÅŸ olan Mr.Lefarge, Orfila tarafından cesedin kalıntıları üzerinde yapılan kimyasal analiz sonrasında ve arsenik ile zehirlendiÄŸini bulmuÅŸ ve arseniÄŸin doÄŸal yolla alınamayacağını göstermiÅŸtir. Böylece kimyasal analizin mahkemelerde yasal bir delil olarak gerekliliÄŸini belirtmiÅŸtir.

 

Alphonse Bertillon (1853 – 1914), ilk bilimsel kiÅŸisel kimlik saptama yöntemini geliÅŸtirmiÅŸtir. Antropometri bilimini 1879’da Bertillon tarafından geliÅŸmeye baÅŸladı. Bu çabaları ona kriminal kimliklendirmenin babası olarak tanınmasını saÄŸaladı. Fransız kriminalist, bir kiÅŸinin fiziksel özelliklerini o kiÅŸiye mahsus olduÄŸunu belirtmiÅŸtir ve ölçüleri kayıt altına alacak bir metot geliÅŸtirmiÅŸtir. Metotun adı antropometri ya da Bertilonaj olarak adlandırılmıştır. Metotta kullanılacak bir set hassas ölçüm aracı geliÅŸtirmiÅŸtir. İlk yıllarında Avrupa ve Amerika’da popüler hale gelmiÅŸtir. Antropometri Osmanlı devleti tarafından da kullanılmıştır.

Francis Galton (1822 – 1911); Parmak izlerinin ilk tanımlatıcı çalışmasını yapmış ve onları dosyalamak için bir sınıflandırma metodolojisi geliÅŸtirmiÅŸtir. 1892’de, bireysel kimliklendirme metodunun benzersizliÄŸini destekleyen ilk istatistiki kanıtı içeren “Fingerprints” Parmak İzleri isimli bir kitap çıkarmıştır. Osmanlı’da 1910 yılında kullanılmaya baÅŸlamıştır. Parmak izi ile yakalanan ilk katil 19 Haziran 1892 Francisca Rojas’tır.

 

Victor Balthazard (1872 – 1950); Sorbonne Üniversitesi adli tıp Profesörü olarak çalışmıştır. Balistikde ilk yiv ve setler üzerinde çalışmalar yapmıştır. Ayrıca ilk olarak insan ve hayvan kıllarının karşılaÅŸtırmaları üzerine çalışmalar yapan ilk bilim adamıdır.

Dr. Karl Landsteiner (1868 – 1943); Modern kan ve vücut sıvısı tiplendirme çalışmalarını 1900’ler yapmıştır. Kan gruplarının (A, B, AB, O) farklı tiplerde olduÄŸunu bulması ile ABO kan tiplendirme sisteminin keÅŸfine yol açmıştır.

 

 

Leone Lattes (1887 – 1954); İtalya’da adli tıp uzmanı olarak çalışmıştır. Kan grubu sınıflandırmalarının bir bireyin kimliklendirilmesinde önemli bir rol oynayabileceÄŸi ihtimali Dr. Lattes’in ilgisini çekmiÅŸtir. 1915’te, kurumuÅŸ kan lekesinin grubunu belirlemek için nispeten basit bir prosedür geliÅŸtirmiÅŸtir. Bu prosedür vakit kaybedilmeden kriminal araÅŸtırmalara uygulanmıştır.

 

Calvin Goddard (1891 – 1955); BalistiÄŸin babası olarak tarihe geçmiÅŸtir. Amerikan ordusu albayı olan Goddard karşılaÅŸtırma mikroskobunu kullanarak bu incelemenin tekniklerini belirlemiÅŸtir. Mermi karşılaÅŸtırması ile ateÅŸ eden silahın saptanmasının saÄŸlamıştır. KarşılaÅŸtırmalı mikroskop 1920 yılında bulmuÅŸtur. Bu buluÅŸ sayesinde, mermi, fiÅŸek, alet izi, kıl ve ipliklerin karşılaÅŸtırılması da yapılmıştır.

 

Albert S. Osborn (1858 – 1946); Belge incelemenin prensiplerini yazdığı 1910 Questioned Documents kitabı ile belge incelemenin temelini atmıştır. Osborn sayesinde mahkemelerde sahte belgelerle ilgili bilirkiÅŸiliÄŸini ceza davalarında yasal delil olarak kabul edilmesine önemli katkılar saÄŸlamıştır.

 

 

Hans Gross (1847 – 1915);  Avusturyalı bir savcı olan Gross, ceza soruÅŸturmasına bilimin katkısı ders kitabını yazmıştır.  SoruÅŸturmaya mikroskop, parmakizi, kimya, mineraloji, zooloji, botanik, antropometri’nin katkısı hakkında yazılar yazmıştır. Çıkarmış olduÄŸu Archiv für Kriminal Anthropologie und Kriminalistik dergisi hala yayınlanmaktadır. Tanık beyanlarının güvenilmezliÄŸi dolayısıyla gerçeÄŸin bilimsel olarak ispatlanması gerektiÄŸini savunarak; 1891 yılında delillerin deÄŸerlendirilmesiyle ilgili bilgiler içeren kılavuz niteliÄŸindeki "Adli Bilimlerin El Kitabı" (Almanca: Handbuch der Kriminalistik) kitabını yayımlamıştır.

 

 

 

 

Edmond Locard (1877 – 1966); Fransız bir  hekim ve hukukçu olan Locard, 20. yüzyılın baÅŸlarında olay yeri inceleme ve kriminalistik konularında ilk sistemli çalışmaları yapmıştır “Her temas bir iz bırakır ve bu izden gidilerek suç ile suçlu arasında baÄŸlantı kurulabilir” kavramını (Locard ilkesi) ortaya koyarak, her suçlunun bir toz taneciÄŸi yolu ile de olsa suç ile baÄŸlantısının kurulabileceÄŸini belirterek ‘Her temas bir iz bırakır.’ Locard DeÄŸiÅŸim Prensibi olarak literatüre geçmiÅŸtir.

 

Watson ve Crick, 1950’lerin başında DNA’nın yapısını ve fonksiyonunu keÅŸfetmiÅŸlerdir. Sir Alec Jeffries 1984’te ilk adli DNA kimliklendirme metodunu geliÅŸtirip tekniÄŸe ‘DNA parmak izi’ adını vermiÅŸtir ve adli DNA teknolojisi doÄŸmuÅŸtur.

 

 

TÜRKİYE’DEKİ DURUM

Adli bilimler, Osmanlı İmparatorluÄŸu döneminde 1768 yılına dayanır. 1839’da İstanbul’da Fransa ve Almanya etkisi altında ilk Askeri Tıp Okulu açılmıştır. Ülkemizde, suç olayları ile ilgili fiziksel bulguların bilimsel ve teknik yöntemlerle incelenerek suçun aydınlatılmasına katkıda bulunulması baÄŸlamında adli bilimler alanında bilirkiÅŸilik faaliyeti veren Adalet Bakanlığına baÄŸlı Adli Tıp Kurumu, İçiÅŸleri Bakanlığı Emniyet MüdürlüÄŸüne baÄŸlı Kriminal Polis Laboratuvarları Dairesi baÅŸkanlığı ve İçiÅŸleri Bakanlığı Jandarma Komutanlığına baÄŸlı Jandarma Kriminal Daire BaÅŸkanlığıdır. Bu kurumlar dışında özellikle üniversite hastaneleri olmak üzere hastanelerin birçoÄŸunda adli tıp birimleri, bazı üniversitelerde adli bilimler alanında lisansüstü eÄŸitim veren enstitüler adli bilimler alanında faaliyet vermektedirler. Bu enstitülerden biriside Karadeniz Teknik Üniversitesi Adli Bilimler Enstitüsüdür.

Bu birimler kendi alanlarıyla ilgili geliÅŸmeleri çok yakından takip ederek yapılanmalarını sürekli yenilemektedir.

ADLİ BİLİM DALLARI

Adli bilimler kendi başına bir bilim dalı olmayıp, adli amaçlar doÄŸrultusunda pek çok farklı disiplinin bir araya geldiÄŸi bir yapıdır. Bu dalların baÅŸlıcaları ve çalışma alanları aÅŸağıda belirtilmiÅŸtir.

Olay Yeri İnceleme: Bir suç olayının aydınlatılmasında, suç olay yerinin zamanında ve doÄŸru bir ÅŸekilde incelenerek olayı aydınlatmaya katkı saÄŸlayabilecek bulguları tespit edip bunların uygun bir ÅŸekilde toplanması, muhafazası, ambalajlanması ve ilgili adli bilimler laboratuvarına gönderilmesi aÅŸamasıdır. Bu adli olaylarda en önemli aÅŸamalardan bir tanesidir.

 

Adli Tıp: Adli tıp, tıp bilimindeki genel prensip ve geliÅŸmeleri adli olayların çözümü için kullanan bilim dalıdır. Çalışma alanı çok geniÅŸ olmakla birlikte ana çalışma konulan olarak; ölüm ve ölümden sonraki deÄŸiÅŸikliklerin incelenmesi, otopsi, travmaya uÄŸramış kiÅŸilerin deÄŸerlendirilmesi, malüliyet olgularının deÄŸerlendirilmesi, cinsel saldırı olgularının deÄŸerlendirilmesi, yaÅŸ tayinleri, insan haklan ihlallerinin araÅŸtırılması konusunda tespit ve deÄŸerlendirmeler yapar.

 

 

Adli Toksikoloji: Adli toksikoloji; insan doku, organ ve vücut sıvılarındaki zehirlerin ve ilaçların tanımlanması, analizi ve deÄŸerlendirilmesini içeren adli bilimlerin en önemli alt dallarından biridir. Adli toksikolojinin konusu canlı organizmada zararlı etki yapabilecek her türlü maddenin tespit edilmesidir.

 

Adli Kimya: Kimyasal analiz ve incelemeleri gerektiren çok çeÅŸitli bulguların incelenerek nitel ve nicel olarak tanımlandığı, birbiriyle iliÅŸkilendirildiÄŸi adli bilim dalıdır. UyuÅŸturucu madde analizleri, toksikolojik incelemeler (vücut sıvılarında uyuÅŸturucu madde analizleri, kanda alkol analizi vb), patlayıcı madde ve patlayıcı madde artıkları analizleri, kundaklama olaylarında olay yerinde elde edilen artıklarda hızlandırıcı analizi, ateÅŸli silahlarla suçlarla iÅŸlenen atış artıkları analizi, olay yerinden elde edilen cam, toprak, boya, metalik bulgular, kumaÅŸ ve lif, plastik malzemeler, yapıştırıcılar gibi bulguların ÅŸüpheli ÅŸahıslardan veya onlara ait malzemelerden elde edilen benzer nitelikteki bulgularla karşılaÅŸtırarak aralarında bir iliÅŸki olup olmadığının belirlenmesi ve bilinmeyen maddelerin tanımlanması baÅŸlıca uÄŸraÅŸ alanlarıdır.

 

Adli Biyoloji: Olay yerinden elde edilen her türlü biyolojik bulgunun(kan, meni, ter, doku parçası, saç kılı vb.), ÅŸüpheliden ve baÅŸka ortamlardan elde edilecek ve biyolojik örnek bulundurabilecek unsurlar (sigara izmariti, bardak, ÅŸiÅŸe, diÅŸ fırçası, jilet vb.) ile iliÅŸkilendirilmesi incelenerek  DNA verisi  tespit edildiÄŸi adli bilim dalıdır.

 

Adli Balistik: Adli balistik ateşli ve ateşsiz silahların kullanıldığı olaylarda olay yerinden elde edilen balistik bulguların, alt bilim dallarının temel kurallarına uyularak incelendiği ve elde edilen bulguların delil niteliği taşıdığını ispat eden adli bilim dalıdır.

 

Adli Entomoloji: ÇeÅŸitli olaylarda, özellikle ÅŸüpheli ölüm olaylarında böcekler ve böcek larvalarının incelenerek ölüm zamanının belirlenmesinin yapıldığı adli bilim dalıdır.

 

Adli Antropoloji: Kemik ve iskeletlerin incelenmesi yoluyla tanımlama işleminin yapıldığı adli bilim dalıdır.

 

Adli DiÅŸ: ÇeÅŸitli olaylarda yanmış, tahrip olmuÅŸ cesetlerde diÅŸlerin incelenmesi yoluyla kimlik belirlenmesi iÅŸleminin adli bilim dalıdır.

 

 

 

Adli BiliÅŸim: Bilgisayar suçlarıyla baÄŸlantılı olarak tahrip edilmiÅŸ veya ÅŸifrelenmiÅŸ çeÅŸitli kayıt ortamlarındaki verilerin eriÅŸilebilir hale getirilmesini saÄŸlayan adli bilim dalıdır.

 

Adli Psikiyatri: Åžüphelinin psikolojik özellikleri ve davranışları açısından deÄŸerlendirilerek suçun aydınlatılması ile ilgili adli bilim dalıdır.

 

 

 

DiÄŸer alanlar

Adli ekonomi, hukuki sorunları çözmekte kullanılan ekonomik teorilerin ve yöntemlerin uygulandığı adli bilimlerin bir alt dalıdır. Adli ekonomistler yasadışı faaliyetleri araÅŸtırmamakta sadece ceza altında yatan teÅŸvikleri anlamak için ekonomik teorileri uygulamaktadırlar.

 

Adli sanat, adli bir olgu araÅŸtırmasında sanatsal yeteneklerden faydalanılarak çizim ve görüntülerin modifiye edilmesiyle adli kimliklendirme için tanık ifadesinden taslak profil çizimi veya iskelet kalıntıları kullanılarak yeniden yüzlendirme çalışmaları yapılmaktadır.

 

 

Adli mühendislik, tasarımların gerektirdiÄŸi fonksiyonu göremeyen ya da özünde baÅŸarısız olan materyal, ürün ya da yapıların incelenmesini içerir. Ulaşım kazaları ve uçak kazalarını da incelemektedir. İncelemenin amacı hatanın sebebini belirlemektir

.

Adli astronomi, olay yerindeki, olay tarih ve saatine ait astronomik ve kısmen de meteorolojik veriler, olay yeri incelemesindeki diÄŸer deliller gibi bozulma veya kaybolma tehlikesine maruz deÄŸildir. Çünkü, astronomik veriler ilgili verilerden meteorolojik veriler de bölgesel meteoroloji istasyonlarınca tutulan raporlardan elde edilebilmektedir. Meteorolojik bulguların adalet alanına uygulanmasıyla davaların çözümlenmesine yardımcı olan bir bilim dalıdır.

µþ±ð±ô²µ±ð&²Ô²ú²õ±è;ݲԳ¦±ð±ô±ð³¾±ð, deÄŸeri ve resmi niteliÄŸi olan her türlü belgenin sahte ya da tahrifatlı olup olmadığını, el yazısı ve imzaların belirli bir kiÅŸi/aynı bir ÅŸahıs elinden çıkıp çıkmadığını ve makine yazılarının hangi makineden elde edildiÄŸini en güncel metot ve cihazlar yardımıyla araÅŸtırırlar.

 

İz inceleme, alet izi incelemesi, ayakkabı ve araç lastik izi incelemesi, seri numarası incelemesi, fiziki inceleme ve kırılma yüzeyleri incelemesi, araç trafik tescil plakası incelemesi, kesi izi incelemesi, motor-ÅŸasi numarası incelemesi, silah seri numarası incelemesi, diÄŸer seri numaraları incelemesi

 

Parmak izi, bulgular üzerinde parmak izi ve avuç izi tespiti, olay yeri izlerinin on parmak izi ve avuç izleri ile mukayesesi yapılmaktadır.